Cumali Cumalioğlu

ZIRVA BİR VAAZ

Her sabah 07:30’da ayrılırım web sitelerinden. Yarım saatlik iş yolculuğum boyunca oturacak boş bir koltuk bulursam eğer… Uykusuz gecelerde sabaha kadar içtiğim sigaradan başımda yarım baş ağrısı ile yanımda bulunan küçük kağıtlara notlar yazarım her sabah. İşte bir gecem daha sabaha dönüştü. Kafamda Ötekileriz’den taşıdığım çelişkilerden yarım başağrısı yla doğan güne merhaba! Ve de yaklaşık yarım saat süren yazarlığıma merhaba!
Benim yazarlığım yarım saat sürüyor. Gece kafama üşüşen internet cinlerini kovduktan sonra, işe gitmek için otobüse bindiğimde başlıyor, yarım saat sonra otobüsten inince bitiyor.
X X X
İyiden kötüye yaşamımıza girmiş interneti takmamak olur mu? Şiirlerimi insanlara taşıyan, insanları bana taşıyan interneti nasıl takmam kafaya? Öğrenim sisteminin bile hazır kaynağı haline gelmiş, her yönüyle, araştırmayan okumayan beyinler yetiştirmeye çalışan öğrenim sisteminin bile hazır kaynağı haline gelmiş interneti takmamak olur mu?
Kimisi durmadan aşkölçer renkli bir sayfada çiziktirdiği deney tüpüne benzer bir şekille… Öyle de ayarlamış ki hin oğlu hin, kendiliğinden çıkıp duruyor karşımıza.
Para karşılığı eş temin etmek yasakken yasalarımızda kimisi hem koca, hem karı buluyor. Vizite ücreti gold üyelikte! Çocuk pornosu, hayvan pornosu ile fantezi dolduruyor kimisi. Kimisi sanat adına belden aşağı vuruyor hep. Kimisi de sanat havarisi olmuş alkış tutuyor bunlara.
Kimisi neresini yırtıp, nesini diktirdiğini anlatıyor, ballandıra ballandıra. Ün salmak peşinde sanat adına, edebini yerle bir etmiş edeb-iyatın. Entelektüellik adına yeni bir dil türetmiş kimisi. İşte böyle bir hengamede Ötekileriz diye bir site buldum. Adındaki keramettir belki de ilgimi çeken… Kendime yakın buldum Ötekileriz’i, balıklama daldım aralarına. Bazen kavga ettik, bazen barıştık. Birbirlerinden kopmayan kardeşler gibi. Ailem bildim Ötekileriz’i.
Dünden beri 6+5 hece ölçüsünde dizeler beliriyor kafamda. Şeytanî, yıkıcı dizeler… Bu dizeler zararlı diyorum kendi kendime, çökmesin diyorum Ötekileriz, şeytanı kovuyorum. Çıkıyorum hiciv vadisinden.
X X X
Benay Doğan diye biri takılıyor kafama. Malatya’da yerel bir gazetede kendince bir emek harcıyor. Ama zararlı bir emek!
Arapça’sız ölünemeyeceğini savunuyor bir yazısında! Kendine yakıştırdığı Televizyoncu adıyla!
Sağlığımda anlayamadığım şeyin bana hiçbir yararı yokken. Öldüğümde/ölü’me ne yarar sağlayacak! Hem ölü, hem yabancı bir dil ilginç değil mi?
Ben ne cenazemde ne de mezarımda Arapça tek sözcük istemiyorum. Türkçe ya da Kürtçe söyleyin ne diyecekseniz. Hatta mümkünse bir türkü de çığırabilirsiniz, öz dilimle.
Ne de olsa ben Arapça anlamıyorum. Allah’a gelince O nasılsa hem Türkçe’yi hem de Kürtçe’yi anlar! Unutmayın “O her şeye kadirdir”!
Benay Doğan’ın yazısını esefle okudum. Nedir kardeşim senin bu Arapça takıntın? Sanki Arapça olmadan ölünemiyormuş gibi bir sürü gereksiz, kafa karıştırıcı lafa imza atmışsın. Yazık!
Kendine Televizyoncu ya da gazeteci diyorsun. Bir televizyoncunun ışık saçması, bir gazetecinin aydın olması gerekmez mi? Diyorum. Bunu Malatya Hakimiyet’e e-posta ile ileteyim diyorum kendi kendime. O günü kurtarmak adına yazmışsa, ben de günü kurtarayım diyorum. Ailemle paylaşmaya karar veriyorum ve e-postadan vazgeçiyorum.
Tabii Benay Doğan’ın amacı belli Alevî çocuklarından imam yetişmesini savunuyor. Merak etmesin. Alevîlerin İmam-Hatip’lerden, ilahiyatlardan mezun değilse de yeteri kadar imamı vardır.
Neymiş efendim, din dersi zorunluluğu kalkarsa kim fatiha okuyacakmış? Cenazeler nasıl kaldırılacakmış? Mış da mış…
Doksan yıldır bu ülkede birileri kendi çıkarları için Alevîleri kullandı durdu. Hasan Zengin gibi birileri artık yeter demeli.
Ben şahsen Alevî kökenli biri olarak, hem de en gözesinden Ağuiçin Ali Dede’nin torunu olarak Dört Kitabı da Türkçe’sinden anlayarak okudum. Şaire şeytan diyen dinimize göre sonunda şair (şeytan) olmaya karar verdim!
Sayın Televizyoncum belki tavuk bile kesemeyecek olanlar seni okuyunca adam kesiyor Malatya’da.
Mezarlıkta bilmeyen birine Yasin okuduğunu da büyük bir erdemmiş gibi anlatıyorsun. Dinî inancında samimi olsaydın, ne bundan kendine bir övünç payesi çıkarırdın, (Yasin’ini hayır adına okurdun) ne de bundan bir yazı çıkarma gereksinimi duyardın.
Eğer günü kurtarmak adına yazıyorsan için için çalkalanan dünyada ve ateş içindeki ülkemizde konu bulmak o kadar zor olmasa gerek. Sadece gözünü, kulağını açman yeter! Gerçek gazetecilere saygılarımla…
Cumali Cumalioğlu
17.03.2008-08:10

Bu şiir toplam 655 kez okundu.
18.03.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı