Kerem GÜLSOY (keremcem)

SEN NE YAŞADIN BİLMİYORUM

efsun bir öğle vakti
sensiz senfonilerin kulağımda çınlandığı vakit
kuşların sustuğu bulutların çişelediği vakit
son mısralarımın sensizken,
çatlak dudaklarımdan çıktığı son vakit
mısralarım zamansız akıyor yüreğimden sensizliğe
ne vakit tanır ne de engel sensiz geçen son nefeslerimde
ellerini bıraktığın avuçlarımda hala sen kokuyorsun
kaldırımlardan geçtiğimde
canımın içi ayaklarının mahsum izi hala esiyor sert betonlarda
en derin hüzünleri yavaşça bırakıyor içime
ve batakta sevişen çamur gibi serpiliyor yüreğime
en hüzünlü izler eser o vakitsiz kaldırımlarda,
bana bıraktığın son anı,
hala gözlerime bir hayal izletiyor
ve de bana dediğin
seni seviyorum elvedası hala kulağımda çınlanıyor
mahsum bir bebeği andırıyor benliğim şimdi sensizken
adını bir türlü sen koyamadığım
bin bir türlü heyecan var yüreğimde
korku desem değil özlem desem değil
sensizliğe rağmen soğuk bir senfoni çınlanıyor şimdi kulağımda
sen ne yaşadın bilmiyorum

değer verdiğime hayratımdır
kerem gülsoy
12.12.2008 cuma 14:50

Bu şiir toplam 541 kez okundu.
12.12.2008 14:29:44

• Yorumlar
• Yorum Yaz