kübra ofluoglu
alıştım yokluğuna...
ALİŞTIM YOKLUGUNA
ALIŞTIM SENSİZ YASAMAYA
SENSİZ KALMAK İŞKENCE BANA .
KAGITLARIM BOŞ KALDI SOKAKLARDA,
KALEMLERİM YAZMAZ OLDU RÜYALARIMDA,
NE KAGITLAR NE KALEMLER AGLIYOR.
BEN SENSİZ KALMİŞİM BÜTÜN HAYATIM DA,
UZAKLARDASIN ŞİMDİ ÇOK UZAKLARDA
SENSİZ BİR KALP YASIYOR BURDA
GÖZLERİM YOLLARDA KALDI
SÖZLERİN İSE HALA AKLIM DA.
ŞİMDİ BİR BOŞLUKTAYIM,
SENDEN COK UZAKLARDAYIM
YANIMDA OLSAN KEŞKE
MEYDAN OKUSAK BU HASRETLİGE
NE YOLLAR NE DAGLAR
AYIRAMAZ BİZİ BU KARA TOPRAKLAR
BEKLERİM SENİ, BİRGÜN GELECEGİNİ
YİNE DE GELECEGİNİ BİLMEK
BİR UMUT TAŞIYOR GÖZLERİME
AMA SENİN SENSİZLİGİNE YASAMAK
BU AŞKI SENDE SEVMEK
ALIŞMAK SENSİZLİGE
ALIŞTIM DİYEBİLMEK...
OLMAZ! BE GÜLÜM
SEN ORADA BEN BURADA
HAYKIRIŞLAR YETMİYOR İŞTE
NE SENİN AŞKINA NE BENİM
OLMAZ! BE GÜLÜM
SEN ORADA BEN BURADA.
Bu şiir toplam 710 kez okundu.
22.03.2008