B.Cavidan PAKSOY

KARIŞMIŞ ÖMÜR RÜZGÂRINA

Öyle süzgün öyle mağlup durma n''olur
Belki aynı adrestedir beklediğin
Gelir , sen çocukları okşadığında
Ya da kokladığında sevda mühürlü çiçekleri
Gelir uykusuz günlerine adını verdiğin

Biraz daha oyalan
Ay ışığında bekle yosunlu gözlerini
Her sabah kokla hanımeline saklı yüreğini
Onu söyleyen şarkıları beklet dudaklarında
Bırak tutuşsun hatıraların
Batan güneşin yangınında

Artık daha çok bak yollara
Salıver gönül kuşlarını
Yerle gök cilveleşirken
Ulu çınarlar altında
Bir deste çiçek gibi kavra elinden
Bakarsın yalnız onu soluduğun bir vakit yine
Taze bir bahar gibi geçiverir önünden


Leylak kokulu güzelliğinden tanırsın onu
Belki hâlâ aynıdır saçları
İpekten ve mâsum
Kalbinin surlarından havalanan sevinçler gibi.
Belki de gözlerinde bekleşiyordur hâlâ
Hercâi bakan tebessümleri
Senin onu beklediğin gibi


Bırak akşam olsun
Zaten yüreğinde canlanmıyor mu rengi vaktin ?
Sen yalnızlığın üşümesiyle beklerken onu
Özlemlerinle alevleniyor ya her an
Öyleyse bırak vakitler de soğusun
Alıkoyan mı var seni yolundan?
Dua dua düğümlüyorsun ya muradını
Sevdalara uçuşan saçlarına vaktin.

Öyle suskun , öyle mağlup durma n''olur
Belki aynı adrestedir beklediğin
Gelir sen karanfilleri kokladığında
Ansızın geçiverir önünden
Hülyalı bir bahar gibi
Belki de karışmıştır ömür rüzgarına
Taze güzelliğiyle sevdiğin

İnci OKUMUŞ


NOT. Şiir şairine aittir.
yayımlanmış kaynaktan alıntıdır.

Bu şiir toplam 792 kez okundu.
22.03.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı