sibel akışık (siyesta)

söylesen sevdiğini

gözlerinin aklıma düştüğü an gibisin
damla damla yağan bir hüzün
ne sevmek kolay seni
ne gözlerime bakmadığını bilmek

satırlar sayfalar aşklar tükettim
kağıtlara döktüm kalbimin yağmurlarını
sen vardın elimdeki kalemin mürekkebinde
sadece sen ve mürekkep izleri

görüyorum seni
hergün hersaat ve heran aklımda hayalin
ne olurdu sevsen beni
yada söylesen sevdiğini

bir yol çizsen ikimize
zambaklarla çevrili etrafımız
yavaş yavaş ilerlesek keşke
incitmedin hiçbirşeyi

ve bitmese yol asla
yürüsek ikimiz sonsuza kadar
az gelir ikimize belki sonsuzluk
sonsuzluktan öteye gitmeliyiz biz
ama önce biz olmalıyız seninle

Bu şiir toplam 560 kez okundu.
15.12.2008 16:50:50

• Yorumlar
• Yorum Yaz