Ufuk Dönmez (horizon35)

gizli özne

hep hayal kurduk yarınlara
sabahı bekleyen gecelerde
ellerimiz gitti hep fallara
bir iskambil sessizliğinde

ıslak bir gündü gittin sen..son yakılan ağıtlarda
adınla başlıyor cümleler yazdıgım kagıtlarda

hep çocuk kalacagımızı sanarken
büyüdüğümüzü anladıgımız sabahlara uyandık

aşk değil bu neyin kahvesi
iki kere yazılır mı kader
bitmek bilmiyor içimde yüzün
bitmek bilmiyor azrailin hevesi

bir sabah bulduklarında soguktan titriyordu
geçmişten sokağa atılmıs bir mecnunun yüreği

sustum... adını söylemeye kıyamadım hiçbir zaman
gel benim gizli öznem yükleminden korkar mı insan

Bu şiir toplam 761 kez okundu.
17.12.2008 19:27:09

• Yorumlar
• Yorum Yaz