selami altun (selami)
yıl 1976
yıl 1976 mevsim sonbahar
yapraklar altın sarısı
günlerden çarşamba
tam gece yarısı
pineklemeteyim bir kuytuda
karışıyor çakal ulumalarına köpek sesleri
uzaklarda aç kurtlar beklemekte
birbirlerine yığılmış basit evcikler
ahır,mutfak samanlık yanyana, iki adımlık küçük tarlacıklar
yalçın kayalar, çıplak yamaçlar girmiş iç içe kümelenmiş
yoksulluk,cehalet,kuru toprak gözler yaş
nereye baksan,nereye el atsan
taş taş ....
yenik düşmüş sefalete bu insanlar
bunları düşündükçe bu gece yarısı
uyunmuyor,uyunmuyor arkadaş.....
yıl 1976 mevsim sonbahar
doruğuna erişmekte sözde uygarlık
ne yazık ki ,
insanı seven insanlar çok az benim ülkemde
doğmadan ölenlerle,yaşarken farkında olmayanlar doluyken
çoğalmakta yirmisinde ihtiyarlayanlar
fikirler tok,rezillik tok,yoksulluk tok
beyinler aç...
ve susamış bu insanlar tüm herşeye
doymaya muhtaç
Bu şiir toplam 721 kez okundu.
27.05.2007 23:59:59