hakan sivrioğlu
Memleket
Bu memlekette insanlar
Evvela tokluğa aç
Issız bir parkın
Soğuk
Sopsoğuk izbe bir köşesinde
Düşlerini geceye
yarınlarını yıldızlara ısmarlayan
Açlıktan nefesi kokan
Dilencisi kadar aç
Bu memlekette insanlar
İlgiye muhtaç
Sevgiye aç
Saçları kör bir makasla kırpılmış
Bir yetimhane çocuğunun
Annesine yaktığı
Vuslat nakaratlı türküler kadar aç
Bu memlekette insanlar
Tebessümden uzak
Kuru bir selama aç
Gülmek fiili kendisine yasaklanan
Bir üniversite kampüsünde
İnançları paryalanmış
Talebesi kadar aç
Hasılı kelam bu memleket aç...
Bu şiir toplam 885 kez okundu.
1.04.2008