hakan sivrioğlu

osmanlı

Aşk içre aşk ötesi yaşamışlardı
kendilerine sövgü değil övgü yaraşırdı


bir hilali almışlar bir de yıldızı yanına
ulvi bir ruhu hakim kılmışlar dünyaya

ruhumun ve canımın yarısıdır tarihim
sevdiğim kadar özgedir geçmişim


Levni’yi görememiş yok buna kudreti
Bilememiş Mısır’ı fethedip Sinan’ı kaybedenleri

şair bir ruhunuz vardı ,üstün bir sanatkarlığınız
kılıcınız kadar keskindi kalem erbabınız


alkışa lüzum yok saygı kafidir size
yabanların bile takdir ettiği şu demlerde

azim sütunlar ulvi saraylar yapmıştın ey Sinan
yüce kubbelerden yüksek kemerlerden bakmıştın

sanatındaki ulviliği göremeyen anlamaz bir şey bizden
biz bize benzeriz sanatımız da ruhumuza benzer


elbet kalmayacak yarıda bu sonsuzluk kervanı
dokuyor yiğitlerimiz nakış nakış yaban diyarları


destan değil,menkıbe değil, kıssa olmamalı tarihim
dirilişin ,şahlanışın mihmandarı olmalı geçmişim.


Uyuşmak,gevşemek zuldür bize esin almak gerek tarihten
gücüm sanatım aklım şahlanmalı yeniden


yol ver zaman açıl önümde mekan
izin ver geçeyim önüne yeniden


şimdi tarihi sen yoğurmalısın ey çocuğum
önderi olmalısın ulvi olan ruhunun...

Bu şiir toplam 842 kez okundu.
1.04.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı