Gürkan Karanfil

BİTTİ

Ey sevgili bilir misin sen,
Duvarlarla arkadaş olmanın nasıl bir şey olduğunu.
Bilmezsin dimi bilemezsin ki,
Canın inceden inceye nasıl acıdığını
Öyle yorgunum ki
Nefes almaya bile takatim yok
Oysa nefes diye seni solurdum ben.

Gidişinin bana neler yaptığını bilemezsin ki
Hayata küstüm güneşe küstüm
Oysa ben gittiğin günden beri yaşamıyorum biliyor musun?
Sen kendime verdiğim en son şanstın
Şimdi yalnızlığa mahkûmum son nefesime kadar
Neden neden canımın içi
Hakkettiğinden fazla sevmiştim ben seni
Oysa hep derdin ya ben sana geç kaldım diye
Yoook, güzel gözlüm tam vaktinde geldin de
Neden bu kadar zamansız gittin.

Öyle canım acıyor bilemezsin ki
Canımda değil aslında yüreğim acıyor
Apansız gidişini yüreğim kaldırmıyor.
Dön bile diyemiyorum artık
Gücüm kalmadı artık
Geç kaldın bana da sevgime de
Yaratmaya ve yaşatmaya uğraştığım bize de
Geç kaldın bir taneciğim
Ben bittim ben sensizlikte beni bitirdim

Artık yaptığım her şey anlamsız
Yaşama nedenimdin sen benim
Soluğumu aldın benden
Aşımı aldın
Suyumu bu cana hayat veren ne varsa aldın

BAŞIN SAĞOLSUN
Sayende yaşayan bir ölüyüm artık
Benim için sadece dua et olur mu?
En azından ruhum huzur bulsun
Sensiz nasıl olacaksa
Yalnızca benim için kendine
Hep iyi bak yaşamda sana mutluluklar
HOŞÇAKAL

Bu şiir toplam 956 kez okundu.
4.04.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı