CEMAL YOSMA

GÜLMÜYOR İNSANLARIN YÜZÜ

Dikkat ediyorum da gülmüyor insanların yüzü
Dokunsam ağlamaklı oluyor doluyor gözü
Eksik olmuyor yüzlerinden kederi hüznü
Kimse kimseyi anlamıyor dinlemiyor sözünü

Dertler o kadar ağırki bulunmuyor çözümü
Para hırsı bürümüş insanların gözünü
Merhamet duygusu kalmamış eziyor düşkünü
Hiç acımadan atı veriyor evden kış günü

Unutamıyorum o sahneye tanık olduğum günü
Hasta olmuş işsiz,kalmamış kira ödeyecek gücü
Kelimeler tükenmişti yoktu söylenecek sözü
Sokakta buldu kendini yaşlarla dolu gözü

Aman diliyordu etraftan duyulmuyordu sözü
Duygular körelmiş,bozulmuş insanlığın özü
Dayanamıyorum yüreğime düşürdü yanan közü
Unutmak mümkünmü gözü yaşlı o nurlu yüzü

Sürekli ağlamaktan kan bürümüş gözünü
Teselli etmeye çalıştım toparlasın diye gücünü
El uzattım kaldırdım ayağa sildim gözünü
Dilerim ALLAH tan güldürsün herkesin yüzünü

13 04 2008 Şair Cemal YOSMA Giresun/Alucra/Akçiçekköyü

Bu şiir toplam 531 kez okundu.
13.04.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı