Memduh ŞENOL

ALAŞEHİR DESTANI - 1

Yıldırım Bayezıd''ın himmet tapusu
Emir Buhari''nin ruhi yapısı
Alaşehir Şeyh Sinan''a emanet
Herkese açıktır gönül kapısı.

Alaşar''ın tepesinde bir kale
Sarmış ciğerini papaz ve vale
Yoksul ahaliye nasıl üzülmem
Düşmüşler hepisi ateş ve küle.

Kara tren acı ıslık savurur,
Su gelmez bağlara, güneş kavurur
Ağalar kazanıp İzmir''e göçer,
Haşarat saldırır düşman sevinir.

Dağcı Yusuf, Horzum köyde söylenir,
Avşar Derbent köyde höllük elenir
İşçiler, ırgatlar kan terler bugün,
Hatıramız yalan ile delinir.

Parti gelmiş pırtı gitmiş yol böyle
Yunan yıkmış, kalleş bakmış hal böyle
Sana kefen biçen bazı soysuzlar,
Kaderinde yazıyorsa öl diye.

Dayan, diren Alaşehir üzülme,
Serseme solağa sakın bozulma
Berlin duvarları yıkıldı amma,
Namerdin elinde sakın ezilme.

Senden görünüpte seni satanlar,
Memleketi birbirine katanlar
Senin derdinde ki anlamayanlar
Viski içip kuş tüyünde yatanlar.

Beri gel karındaş hep ağlayalım.
Çubuğu çabutla gel bağlayalım
Halimize gülsün gamsız kişiler,
Bağrımızı har ile dağlayalım.

Destanın yazılmaz, türkün söylenmez
Yoksul halkım boş ovada eylenmez
İşsizlik katmerli göç var yollarda,
Akdeniz köpürse ateş küllenmez.

Fabrika istesen yaptırmazlar ki,
Suyu senin bağa saptırmazlar ki
Rançılar pay kapmış iktidarlardan,
Sana yavan dürüm kaptırmazlar ki.
-----(Alaşehir)

Memduh ŞENOL

Kaynak:''OZAN DERGİSİ''-Adana. ''Ozanlar Duygu Seli'' Antoloji-1998.

Bu şiir toplam 917 kez okundu.
14.04.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı