hakan kaya

PAPATYAM

KaranLık indiğinde yaznLık çektiğinde
Hep yanındayım korkma tutun toprağındayım
Yine ver rengini dağıt kokunu geceye inat
Yüzlerce çiçeğin arasından görsünler papatya

Sen dökülen gözyaşlarını kurutansın
Duru gönüllerin sabahı Her güzelliğin ispatısın
Uykularda düş öLümsüz bir aşksın
Nefesimin kesiLdiği an ım hayatımsın

Her duyduğumda içimde seni açtıran sesini
Param parça canıma can katan gülüşünü
Rabbimin cennetin yerine bıraktığı gözLerini
VarLığını Seni çok özLedim papatyam

Papatya sen yoksan güneş soğuk yıLdızlar sönük
Rüyalar Sade ikLimsiz bir sene uzunca Bir Gece
GönüL suskun yaralar açık yürek yangın ravza şaşkın
Hani o hayallerimizdeki evimiz vardıya pek bi suskun

Papatyam Gerçeğim düş gidişin ecelim
Bitanem Sensiz Her nefes çığlığım oLur
Hayatım gözlerinde sende kaldı son nefesim
Hayal değildi sana dokunabilmek gitme noLur

Bu şiir toplam 844 kez okundu.
18.04.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı