Zekâi BUDAK

IŞITSA YÜREĞİMİ GÖKTE AY PARLAYARAK

Işıtsa yüreğimi gökte ay parlayarak
Yıkansa yakamozlar şu asûde ümmanda
Çıkıp gelse eski yâr ummadığım bir anda
Dayasam dizlerine başımı ağlayarak

Yaşatırken geçmişi ruhumda hâtıralar
Gelmemiş zamanların bilsem ardında ne var
O yer ki gidenlerin dönmediği bir diyar
Beklerim orda bile özlemini duyarak

(05.11.2006 – S. 02:30 - Lüleburgaz)

Bu şiir toplam 744 kez okundu.
29.04.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı