A.Ziya

karıma

yoksulluk yalnızlık bir de şuramdaki yığılı aşk
bana hangisi gerekli değilse bırakayım onu da
çekip gideyim dilediğim yere başıma buyruk
sevgilim sen misin önlerini kesen gelmiyorlar

kopmuyor yakamdan hiçbiri sarılmış sıkıcana
ayrılmak koşmak istiyorum esmerime sana
benimsin otuz altı yıldır kimlerdir ya onlar?
karım benim neremde ne var ne yok bilen

üstüme titreyen karım tek varını esirgemeyen
aşk bile kalacaksa yalnız seninleyse gelsin
nereye canları çekerlerse gidebilirler ötekiler
gel sevgilim sen benim için hiç eskimedin kal

kal ki köprüler yanında geçilir düzenim seninle
önüme hangi çetin engelse çıksın teper aşarım
bunca yılın içinden didinmekle geldiğimiz gibi
değişmemişsin koynumda bulabilirsem yaşarım


A.ZİYA

Bu şiir toplam 1.133 kez okundu.
30.04.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı