A.Ziya

yağma mı talan mı

işlediler suçları görülmesine aldırmadılar
bizim semtin insanı bilmez ki riyayı hiyaneti
kapıları kapar da uluorta çıkarlardı ortalığa
gene onun gibi sönmeyen ışıklarını kapattılar

işleyenler suçların topunu uçkurlarına sardılar
ne küstahlıktı ki öyle umursamazca bıraktılar
sürüklediler ne denli sarılmışlarsa ağaca toprağa
anaları bacıları kimler bulunuyorsa kıyıda köşede

boyunlarından taşıyarak çukurlukların başlarına
bir öpücüğü bile kıstırdılar kıskandılar esirgediler
aşksız sevgisiz kesilmiş koparılmış da dalından
hangi gülü öksüz susuz koymuş da kuraklık yerde

elleri kolları boş kızılımsı kirli gözlerle kimsesiz
kırılmış kalmamış bağırlardaki üzgün laleler
olanlar koparılan canlar gibi yurdundan yerinden
yalnızın birine de konacak tutunacak hiçbir dal

hiçbir üstünü örtecek genişlikte pılı pırtı örtü
sevilmemiş çocuklar da oturtulmadan kucağa
ekilmiş nesi üreyecekse verim saçan toprakta
bir bardak su içecek dilim bir ekmek yiyecek


gitmişler götürülmüşler her nasıl neden olmuşsa
kıyılır mı bu denli kimdir nedir dost ya da düşman mı
bir gonca bile sökülmez yolunmaz ki bu soysuzlukla
bu hayasızlık bu densizlik hiç kimseye de yapılmaz ki


A.ZİYA

Bu şiir toplam 980 kez okundu.
30.04.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı