A.Ziya

yitenlerin gerisindeki

sana yazdığım şiirler vardı yitirdim hepsini
soğudu kaldı bir koca kor üşürüm şimdi
nasıl da güzeldi koyu çıplak hiçbiri de çıkmaz ki bir daha
uzun yaz sonunda dinecek üstümdeki fırtına
yakacak içimi sevgilim bir tanem
dayanabilecek miyim


sana bırakmaktı çok istediğim en dolusuydu kalbimden kopan
dileklerin unutulmaz boyutlardakiydi doyumsuz
yerlerde kaldı en can alıcı kanları donduran deli tenli
damarlarımı okşayarak tutan o neydi


bıraktın da gittin mi yoksa dik uçurumlarda güzel bedenini
kirpiklerini nerelere hangi dudaklara koydun da gittin
canımın içi incitmeden sevdiğim


etme bana bunları gel gene gel o çirkin yüreğime sinmeyen
sana derin gelmeyen benim de koyacak yerler bulamadığım
götürdüklerinden bir tekini
tenimdeki titremeyi artıran duyguma kırmızı bir gül ekleyen
sevgindeki yüceliktir başıma yığdığın aşklarımın hoş esmeri
özlüyorum sonra gel unutma gel ama gel
bekleyeceğim seni

A.ZİYA

Bu şiir toplam 870 kez okundu.
30.04.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı