Memduh ŞENOL

Ayna

Sırlı aynalarda bir gizli gölge
Yüzüme yansıyor bu silik belge.
Ümitsiz çehresi sessiz haykırır
Yanıktır dostlarım, bu alim bilge.

Çığlıklarım donmuş sanki aynada
Sular buhar olmuş nasıl kaynata?
Bir ömürlük bakış azap yumağı
Görünüşte bunlar sanki safsata.

Derinliğin sonu boşluğa çıkar,
Figanın sonunda gözyaşı akar.
Hayal duvarında takılıp kalma
İçi seni, dışı da beni yakar.

Gece sessiz ayna suskun ses vermez,
Ufuklar, bulutlar yadıma gelmez
Bir hayale uzanırken ellerim
Gözyaşlarım sulasa da gül bitmez.
--------(Alaşehir.)

Memduh ŞENOL

Kaynak:’OZAN DERGİSİ’-Adana. ‘Ozanlar Şiir Bahçesi’ Antoloji.

Bu şiir toplam 599 kez okundu.
1.05.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı