Kubilay SEYFİ

ASIL FASIL

Geçmiyor günler bazende hep aynı süratde akmıyor zaman
Gelince her şeyin vuslat zamanı insan için durur zaman
Bu olay sanki hapşurmak veya nefes almak kadar kısa zaman
Koşacaktır zaman arkandan,inandığın ve ümit bağladığın zaman

İhanet,hançer,dönüp arkayı kollamak ne çağrıştırır insana
Belki erteletecek belki de yok ettirecektir değerleri insana
Zaman sanki fon kağıdı oluverir renkleri ortaya çıkarır insana
Ozaman açmayan çiçek kalmayacaktır insanın beynindeki nisana

Gariptir, sıkınca parmaklardan taşar
Serbest bırakınca tavrıyla benliğini ortalığa saçar
Gariptir diline gelir ama söyleyemez “alem olmuş kaşar.”
İnanmak istemez beklentisini bulamayan naçar..

Geliş ve gidiş,ölüm ve diriliş hakikatin penceresi bumudur faniyat da
Bu pencereden baktıkça gerçeği göremeyecektir tabi ki hayat da
Kaç yolcu veda etmedi sevdiklerinden bu hayat da
Aslı olan tekdir aslında huzur her zaman maneviyat da

KUBİLAY SEYFİ

Bu şiir toplam 674 kez okundu.
13.05.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı