Mehmet Sıddık Yalçın
Susuz Aşk
hüzünlü ve isyan bir gecede
bir göz yanılsamasıydı belki de bu aşk
serin ve titrek bir havada
acıdan bir gömlekti giydiğim
iliklerim üşümesin diye
bilmeden yangın dizlerine uzandım...
ahmakça bir duanın karanlığıdır bu nihayet
bir bir saymaktayım ölüme giden adımlarımı
yağmur hayli çakalca yağmakta
ıslak bir dağın eteğinde aydınlanıyor gizim
huzursuz bu kalbimi yok yırtacak bir dişim
yürüyorum ve
iğri düşen yağmurla örseleniyor ayak-(larım) izim...
gözlerin,gözlerin
ah o Tanrı''yı doğrulayan gözlerin
bir bakışın kalım için
bir bakışın ölüm için
bir bakışın devrim için
bir bakışın aşk için
eğip başını köy kokulu Berivan
ağlama sen Allah''ın için...
akşamları iner
düşsel ağrılar gibi
ellerin tenime
zaman nasıl da duruyor Berivan(m)
newroz gibi yanıyor kemiklerim
bir sesin dolsun istiyorum içime
bir nefesin dağılsın tenime
aramak istiyorum seni
bir şeyler tutuyor
bırakmıyor
bırakacak gibi durmuyor
ki ben istesem bulurum seni
hangi coğrafya ki
toprağına ihanetin yazılmadı
bir yudum su damlat rûhuma...
dargınsın biliyorum
yıllanmış sevdanı
sığdırdım diye sazın ince teline
ayrılıklardan sonra büyürmüş aşklar
ve her aşk
heybesinde taşırmış ayrılığını
anladım ki şarkılar ayrılığın çocuklarıymış
ve unutulmalıymış maziden kalan ne varsa
gidenler geri dönmüyor
dönen hayır getirmiyormuş
beni bağışla sevgilim
alnından sonra az yanak değmedi dudaklarıma...
ahmakça bir duanın karanlığıdır bu nihayet
bir bir saymaktayım ölüme giden adımlarımı
yağmur hayli çakalca yağmakta
ıslak bir dağın eteğinde aydınlanıyor gizim
huzursuz bu kalbimi yok yırtacak bir dişim
yürüyorum ve
iğri düşen yağmurla örseleniyor ayak-(larım) izim...
beni anladığında
ben anlamsızlaşmış olacağım Berivan
zaman acımasızca geçmiş olacak
bir yağmur sonrası balçığa bulanmış bulacaklar beni
baykuşlar harabeleri terketmiş olacak
ve sen ilk göz ağrım
son çilemsin Berivan
ihanetini anlamadan öleceğimi düşündükçe
aklım deliriyor...
Bu şiir toplam 735 kez okundu.
19.05.2008