Memduh ŞENOL

KAYBOLMUŞ

Bir nükte mor ışık, dosdoğru çizgi,
Tek mızrap tül perde bir yanık ezgi
Pareler içimi bu kuşku sezgi
Deryalarda gezer bir yol bulamam.

Bir palet, tek fırça, al renkli boya,
Sanat’ın yolunda yürüdüm yaya,
Çile dedikleri granit kaya
Bağrıma oturdu ben doğrulamam.

Çini mürekkebi ve kağıt kalem,
Kayboldum ebruda bir harcıalem
Sülüs-Celi-Talik yazılı kelam
Kader çizgim oldu ben hiç gülemem.

Bir çıkış noktası bulamıyorum.
Şu mavi ummana dalamıyorum
İstesemde mahpus kalamıyorum,
Yolumuz ayrıldı artık gelemem.
--------(Alaşehir.)

Memduh ŞENOL

Kaynak:OZAN DERGİSİ-Adana. Ozanlar Şiir Bahçesi Antoloji.

Bu şiir toplam 502 kez okundu.
19.05.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı