Şeydanur ÖĞRETMEN

mecnuna döndüm

agladıgım zaman göz yaşlarımı silmedın
sonrada terkedıp gıttın benden
bır bosluktaydı sankı hasretın
aslısını bekleyen kereme dondum
dunyaya acmısken bu gozlerımı
senınle tattım ben dunyanın zevklerını
sımdı ıse bır basıma koydun benı
sırınını arayan ferhata dondum
sevdamıza hasretın yerlasmeden
bendekı sensızlıgın sebebi bılınmeden
sana bakan gozlerım artık gozmezken
sevdalardan nasipinı almıs asık veysele gondum
dalında o tomurcuklar acmamısken
baharda acamayan gelıncıklere dondum
gozlerınde atesken sımdı neden sondum
uzerıne tuz basarak kozlere dondum
zamansız cıcekler daha yesermezken
zambaklara konan tozlara dondum
sevda yellerı eserken basımda
sararıpta solan yapraga dondum
gogsune yerlestırırken basımı
sevgılım dıyıpte oksarken saclarını
ve bır gulusunlede celdın aklımı
muradına doyamayan garıbe dondum
karlar yagarken yıne bahceme
sıkıntıdan cıleden kır cıceklerıne dondum
benı olrmeden sakla yuregınde
yaz ayında erıyen buzlara dondum
yagmur damlacıklarını yuregımde topladım
sogukca gelen sevdalarımı yuregımde parcaladım
yorumdum caresızce yayılan dumanlara karıstım
yaktıgın ask atesıyle kullere dondum
sel olupta akıtınca gozumun yasını
sevdanın ve sılanın kopartınca bagını
yuregımden yıkında volkan dagını
sebebsızce oten bulbule dondum
bır servettı bendekı askın
gezer oldum yollarda saskın saskın
ıllede sen olacaktın bana dert ortagım
leylasını arayan mecnuna dondum

Bu şiir toplam 671 kez okundu.
19.05.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı