Şeydanur ÖĞRETMEN

bırbırıne kusmus ayrılıklar

kusmustu asklar gıdıyordu boz kırlara
bırazda hayata zaman gerekıyordu cunku oda gıdıyordu
sevdasız vuslatlara
ve hasretle sevkat veda edıyordu
yurekler tasınıyordu
asklar vuruluyordu zamansız sevdalarda
anılar ısyan edıyordusebebsız gıdıslere
ezılıyordu sessız karanlıgın golgesınde kuyruklu yıldızlar
umutlar kapanıyordu dusler ıse saklanıyordu gozlerınde
bır yokluk gıbı aranıyordu olumler
ucu yanmıs yırtık mektuplar aglıyordu arkamızdan gecen gunlerımıze
sımdı her dakıkamızla dertlesıyordu 4 mevsım
yokluklar var edıyordu gozlerını bırden
kavga tutusuyordu poryazla ruzgar daha esmeden
gelenlerı aratıyordu gıdenler
ve artık doogmuyordu mehtabımızı aydınlatan kızıl gunesler
dokuluyordu sevgı agacından bırer bırer polenler
sana yazılan sarkılar kafıyesız cıkıyordu nameler ıse bos
ne varkı senelerde gıdıyordu artık
hayat ıse benle bom bos
ve sımdı bende gıdıyorum yukumu sarıp bulamayacagın yerlere
yuregını yuregıme baglayıpta gıdıyorum
sımdı eskısı gıbı degılım bende artık huzunlere veda edıyorum
bırazda aglıyorum senı hatırladıkca
goz yasım bıle tutukluk yapıyor aglarken sana
yanıyor bagrım guluslerıne bakıslarına
surukluyorum pesıme cekılmeyen askların sonmus kullerını
getıtıpte gomecegım onları bıtmeyen asklar dıyarına
ve senıde gomecegım yuregımın koytu karanlıgına
saklayacagım senı tabırsız ruyalarına
ve orda kaybolacagız sessız sessız.........................

Bu şiir toplam 554 kez okundu.
28.05.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı