Abdullah Arslan

KADERSIZIM

severdim doktor bey
hemde cok severdim
ruyalarimi ona vermistim
saclari zeytin karasiydi
elleri pamuk pamuk
gozlerinde denize dalardim
papatyalarla suslerdim
hayrani oldugum gerdanini
nede cok severdi
eksimsi can erigini
severdim doktor bey
hemde cok severdim
bilirim oda beni severdi
cok calisirdi hamaratti
orak bicer burcak yolardi
yufkalari ince ince acardi
anasindan kacarak getirdigi
hele o su boreklerini
koyde en guzel o yapardi
severdim doktor bey
hemde cok severdim
bilirim oda beni severdi
anasi haberdardi bizden
bilirdide goz yumardi
bana hep oglum derdi
babasida iyi insandi
ama hastaydi iste
tedavisi icin cok
ama cok para gerekiyordu
ama ne gezer para
ne bende var ne onlarda
para yagmur olup yagsa
bizim koyun ustune
inadina bizim mahalleye
kininden dusmez
derken muhtarin oglu caldi kapilarini
girdi beyinlerinin icine
babani tedavi ettirecegim diye
anasinada okuz verecekmis
kurtulsun babam diye
he dedi yufka yureklim
bir pazar gunude doktor bey
taciyla duvagiyla gelin gitti
muhtarin oglu erdi muradina
ben verem oldum doktor bey
haaa babasimi oldu garipcegiz
anasininda sol yani felc
derdim iste boyle doktor bey
bir ilaci varmi bunun
varsa alkalemi elinede
yaziver doktor bey



ABDULLAH ARSLAN

Bu şiir toplam 964 kez okundu.
1.06.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı