mehtap berber

Kalbimden Aşkını Söküp Atamadım

Ellerin eline tut samda
Ellere seviyorum desem de
Ellerle gezip tozsam da
Kalbimden aşkını söküp atamadım

Dokunamasam da tenine
Duyamasam da sesini
Göremesem de yüzünü
Kalbimden aşkını söküp atamadım

Kan akar artık gözlerimden yaş yerine
Tutmaz oldu dizlerim sana gelemedim yine
Derman bulamadı bu gönlüm ellerin elinde
Kalbimden aşkını söküp atamadım

Ruhumu teslim ettim sensizliğe
Düşlerimde aradım seni her gece
Dokunmak istedim hep o güzel yüzüne
Kalbimden aşkını söküp atamadım

Zor gelir artık sensiz ayakta durmak
Sensizliğe boyun eğip hayalinle yaşamak
Bekledim seni her gece sessiz odamda yatarak
Kalbimden aşkını söküp atamadım

Anlatamadım ki kimseye derdimi
Dinletemedim kalbimin inlemesini
Özlerim her an duymasam sesini
Kalbimden aşkını söküp atamadım

Bakma öyle güldüğüme
İçim kan ağlar her gülüşümde
Gündüzlerim karardı sen yoksun yine bu günümde
Kalbimden aşkını söküp atamadım

Tahmin etmemiştim hiç, bu kadar zor olacağını unutmanın
İki günde diner sanmıştım içimdeki sağanak yağışın
Sensiz, açan güneşe hasret kalmışım
Kalbimden aşkını söküp atamadım

Çok zormuş be sevdiğim ayrı kalmak
Sensiz geçen her günde nefes almak
Düştüm yataklara hasretinden ağlayarak
Kalbimden aşkını söküp atamadım

Bu şiir toplam 1.315 kez okundu.
11.06.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı