AHMET ÇİÇEK
YOL VER GELEYİM
Görüyorum seni
Bazen buğulu camların ardında
Bazen sisli dağlara nazır
Düşlerimden buğulu resimlerin geçiyor
Ama dokunmak mümkün olmuyor ellerine
Yorgun kanatlı bir kuşum ben
Etrafında dönüp duran
Konacak bir dal arıyorum
Dal var ama konsam kırılacak
Yorgun kanatlarım düşecek yerlere
Müsaaden varsa
Geliyorum sana doğru
Davetsiz misafir miyim
Bi cesaret ver de
Sofrana konmaya derman bulayım
Zaten edebimden tutulmuşum
Bir de sen susma
Bi işaret ver de
Sena yanaşmaya imkan bulayım
Demli bir geceden içmişiz
Ay sönmüştür gökte, yıldızlar da öyle
Saf karanlığı çekmişiz içimize
Adımlarda tedirginlik yok
Düşe kalka tehlikelerle boğuşmaya razı
Hayaller güzel olsa da
Nerde durduğumuz belli değil ne hoş
AHMET ÇİÇEK
Bu şiir toplam 710 kez okundu.
11.06.2008