AHMET ÇİÇEK

YABAN SEVDA (PLATONİK)

Gökyüzünde yıldızlarla dans ederken sen
Uykumu çalardın gözlerimden
Hayalini sığdıramazdım gecelerime
Usulca kondururken ellerini ellerime
Bir sarhoşun hıçkırığı kıvamında
Ansızın bir ah düştü, gönlümün ırmağına

Rasgele gülüşün yeter, düşmek için
peşine
Gerçi hiç bakamadım, gözlerinin içine
Dardayım gülüm, öyle muhtacım ki
sevgine
Yandım ama rızamla girdim cehennemine
Belki kanayan yaramı sararsın diye
Bir yabani av düştü, yarı yırtık ağına

Aklım sende, kalbim sende, ömrüm
sendeyken
Farkında bile değilsin delirdiğimden
Benim ellerim yara, senin ellerin diken
Dokunamam sana, ah çekerim derinden
Boş sevdadır deyip tam dönecekken,
yeniden
Bir parçacık ak düştü, gölgelerin
dağına

Yalnızlığımı paylaştığım dolu-boş
odamla
Gam demleyip içerken damla damla
Karar verdim, zorbela yaklaştım
yamacına
İşte o an, doğrulup bakmamla gözlerine
Günlerdir ezberlediğim birkaç kelam
yerine
Dilimden kan düştü, yanı kırık
bardağına

O son akşam, kimseler yoktu sokaklarda
Henüz lambalar da yanmamıştı odalarda
Sessiz kıyametin koptuğu bir dünyada
Sırf senin hatırına sakladığım son
nefesimle
Seni seviyorum diye haykırdım,
haykırdım da
Zaten heder olan bir can düştü
sevdiğim kucağına

Bu şiir toplam 757 kez okundu.
11.06.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı