Feride Temel (meric)
MAYISTA GİDERİM
sonbaharda yalnızlığım birikir
sıkıntılar çöker mavi yüreğime
cesaretim azalır dirhem dirhem
yapraklarım hüzün şarkıları çalar
dokunsalar ağlarım
duygusallaşırım gidemem sonra...
gökyüzünü gri bulutlar kaplar
arada sağnak yağmurlar var
severim yağmur damlalarını ama
özlemini çekerim çocukluğumdaki
kar tanelerin
bu şehrin kışa benzer yanı yok
memleketimin yaşadığı
karlı kışa hasretim...
gidersem mayısta giderim
navruzların nergizlerin açmasını beklerim...
izinsizde olsa evrende
yaşayan küçük canlıyım
önce seneleri döker önüme
eksileri artılardan ayırtırım
kendimi sorgularım hakça
iki satırlık şiir çıkar karşıma
hayat bu şiirdende kısa...
gidersem mayısta giderim
serçelerin uzak ülkelerden göçmesini beklerim...
bahara huzur yağar dolu dolu
çiçekler renk renk açar bu mevsimde
utanık mimazolar baş kaldırır
uçar gökte mutluluk kuşları
hüzzam makamında şarkılar döker kanatlarından...
büklüm büklüm şoselerden geçer
gelmesini bildiğim gibi bir gün elbet
gitmesinide bilirim sabret
mayısın bir akşam alaca karanlığında...
Feride Temel
Almanya
18-10-2003
Bu şiir toplam 668 kez okundu.
16.01.2009 07:41:39