Cumali Cumalioğlu

Kafa Yoran

İşsizlik, açlık ve sorun çokluğu
İnadına yaşa karın tokluğu
Torpiller işletmiş aslan yokluğu
Köşeleri kapmış çakal yeren ben!

Çocuk rızkı yemiş itin birisi
Kocaman göbekli hayvan irisi
İki kuruş bile etmez dirisi
Zalime cismimle karşı duran ben!

Uzaklaşınca ben, neden kudurdun
Boş teneke gibi tınlayıp durdun
Geri dönünce ben susup oturdun
Vakitsiz horozun dersin veren ben!

Kanıksanmış neden ben açım denmez
Bulgur aşı, ekmek katıksız yenmez
Kimisi havyarlı sofra beğenmez
Dertlerin çözümsüz yine çaren ben!

Sakın çekiştirme beni kolumdan
Ayıramazsın sen beni solumdan
Kalbini kırmadan çekil yolumdan
Sözden silâhımla kalpten vuran ben!

Barışçı görünüp kini saklar da
Pusuya yatarsın hain faklarda
Yeter anırdığın boş sokaklarda
Yularsız eşeğe palan vuran ben!

Tarikat çoğalmış şaşırmış kullar
Hangisine uysun durmuş akıllar
Türbanın derdinde yüksek okullar
Herşey yolundayken ortam geren ben!

Irkçılık şehirde kanlı tuzaktı
Kimi din adına ne canlar yaktı
Düşünce kan olup sokakta aktı
Faşizme ismimle karşı duran ben!

Yeter ettiklerin zorlama gayrı
Dayatmak beyninde onulmaz sayrı
Halkı sevmek ayrı, ırkçılık ayrı
Halk kurtuluşuna kafa yoran ben!

Madem ki her günün âh ile zardır
Karanlığa bir mum olmak da vardır
Cumali perişan halkına yârdır
Dertlerin çözümsüz yine çaren ben!

Cumali Cumalioğlu
02.04.2008-12:50

Bu şiir toplam 444 kez okundu.
8.07.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı