Kubilay SEYFİ

HAYATA GURURLA BAKIYOR GÖZLERİM

Her gün eskiyi biraz daha çok özlerim
Bazen çoşar bazen dinginleşir hasretle anılarımı deşerim
Can özüm , kalp gözüm eskide kalan düşlerim
Yeni olan her şey basit ve adi, kamaşır çürümüş demiri ısırır gibi dişlerim.

Dedim ya yapmacık ulan yapmacık
Canımı sıkıyor sırtımdan bıcaklayan üç beş kancık
Nerde insanlık nerde Allah sevgisi
Çok şey arıyorsun diyor aciz beynim,artık yok kimsenin ebesi dedesi

Bazen nasihat dinlemek istiyor acizlikten zayıflayan yüreğim
Aynı kalan ne var arıyor hemen gözlerim
Ama çok iyi biliyorum ki aynı kalan sadece eskiyi arayıp duran düşlerim
Her şeye rağmen gelecektir umarım,gururun saflığın zaferi yaradandan dilerim

Çok genç yaşta anladım az olanın kıymetini
Çoğun içinde az olan hep değerlidir, ozaman anlıyor insan azın kıymetini
Az deyi baş eğmedim,çoğa tamah edip el açmadım
Sadece geleceğimi;onurun,doğallığın temeline oturtmaya inandım

Ne geliyorsa çekiliyor ve kıyafetler gibi onlarda eskiyor
Geriye yaşanan üç beş anı kalıyor onlarda eskiyi tahlil ettirtiyor
Ve bakıldığında değerli görülen onur,şeref oluyor
Ölene kadar,beyinler hep bu ilişki analizleriyle doluyor.

Nedir bırakıp gidilecek olan sorarım
Kalırmı sırtındaki marka kıyafetin ya da araban..
Bedavadan vereceksin zamanı gelince canın
Merak etme,geride bırakacağın sadece namusun arın

Kubilay Seyfi

Bu şiir toplam 755 kez okundu.
8.07.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı