Beril Yörükhan

Görünmez Aşk

Merhaba.
Sana bu kelimeleri en imkansız dediğim yerden; yüreğimden yazıyorum.Gerçekten hissederek, gerçekten hüzünlenerek.Bizden bağımsız akan zaman, seni yüreğimin en güzel, en özel köşesine getirdi.Ben her şeyden uzak, gerçeklerden habersizken.Hani bir şeylerden sıyrılmak istersin, hayattan kendini soyutlarsın ya, seni orada buldum.Acılarımla o kadar özdeşleştin ki, seni göremiyorum bile.İnsanın o küçücük, o kocaman yüreği hep böyle midir?Bilirsin, insan imkansızı sever.Belki de amaçsız ister bunu.Aşk zaten insanın içindedir, içimizdedir.Fark edilmeyi istemeden bekler orada.Göremeyiz.Hüzünlenince fark ederiz bu mutluluğu ancak.Kendi kendimize gülebilecek kadar olanaksız bir duyguyu hissetmenin güzelliğini, hissederiz.Bize sormaz ki aşk.Cevaplandıracağımız seçenekler kısıtlı hatta yoktur belki de.Aşk vardır görünmez.Aşk görülür, sevilmez.

Bu şiir toplam 769 kez okundu.
25.07.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı