GÜLHAN MERİÇ

HERŞEYİN YİTİRİLDİĞİ BİR YERDE DURUYORUM ŞİMDİ

Her şeyin yitirildiği bir yerde duruyorum şimdi

Sende artık, bir yağmurla hatırlanan yüzünle varsın

Ne çok şey eskidi

Oysa deniz, hep aynı deniz



Dalgaları dinliyorum

Senli anları, sensiz anları

Arada geçen, ne diye yaşandığı belirsiz

Boşluk zamanları

Her şeyi, sil baştan kuruyorum



Hızla geçiverdiğim küçük ayrıntılar geliyor aklıma

Yüzünde o umutsuz ifadeyi gördüğüm ilk an

Ve gideceğini söylediğin gecenin sabahı.



Tüm insanların yabancı yüzler takındığı şehrin üstüne

Nasıl bir güne doğmuştuk ki, renkleri solmuştu.



Bir daha hiç kalkmadı o sis, o kara bulut

Belliydi, mevsim çetin geçecek

Bu şehirden gitmek gerek



Gitmenin de anlamı olmadığı, o belirsiz durağa.

Gitmeliydi,

Sokaklarında seni barındırmayan şehre, küsmeliydi



Günlerden cumartesi, hava yağmurlu

Tıpkı O gün gibi

Tüm sahne hazır, oyuncular burada

Martılar bizim martıların torunları muhtemel

Bende buradayım bak

Seni bulduğum yerde.

Tıpkı senin olduğun gibi, iki gün önce

Günlerimi karıştırdın neden

Hafızan hep zayıftı zaten.


Aşk bitince geriye, boş laf kalıyor aldırma


Her şeyin bir duvarın arkasında yaşandığı

Bu filmde

Benim filmimde

San ki, boş

Unutulmuş

Oynanmamış bir sahne gibi duruyor

Aşkın

Aşkımız

Bu şiir toplam 715 kez okundu.
30.07.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı