Fevzi Saçlı

EY INSANOGLU

Bir eser veren insanı
Asırlar geçse bilirsin
O insanı yaratanı
Bilmemezlikten gelirsin

Bulduğun da birkaç aşı
O gözlerin oldu şaşı
Kim yarattı yazı kışı
Bilmemezlikten gelirsin

Her şeyi bilirsin madem
Bilgiçlik taslarsın her dem
Inanırsan atan Adem
Bilmemezlikten gelirsin

Kimse bilmiyor sonunu
Anlamıyorlar ki bunu
Kim yarattı bu tayfunu
Bilmemezlikten gelirsin

Dünya boşlukta yüzüyor
Bunu kitaplar yazıyor
Gece kısalıp uzuyor
Bilmemezlikten gelirsin

Tamirsiz yüz sene yaşar
Bazen bu yaşı da aşar
Inanmayan bile şaşar
Bilmemezlikten gelirsin

Bir yere bak kış kıyamet
Bir yerde gül demet demet
Bir yerde bulunmaz nimet
Bilmemezlikten gelirsin

Hırslı yaratmış insanı
Tanıyamaz kimse onu
Bakar kördür kötü yanı
Bilmemezlikten gelirsin

Madem her şeyi bilirsin
Ecelde aciz kalırsın
Öyleyse neden ölürsün
Bilmemezlikten gelirsin

Hak demeyi ar edersin
Tabiat derde gidersin
Allah size akıl versin
Bilmemezlikten gelirsin

Yağmurlar gider nereye
Sular gidiyor dereye
Bulur araya araya
Bilmemezlikten gelirsin

Fevzi dünya döner durmaz
Bunlar gerçekleri görmez
Hak akılı eşit vermez
Bilmemezlikten gelirsin

Bu şiir toplam 741 kez okundu.
3.08.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı