Fevzi Saçlı

YUVADAN UÇTULAR

Nasıl anlatayım duygularımı
Oğlum da kızım da beni terk etti
Izah edemedim kaygılarımı
Terk edilmek benim canıma yetti

Her zaman sırt sırta versinler dedim
Fırsat bulur bulmaz bunu denedim
Ama beni bin kez ettiler nadim
Terk edilmek benim canıma yetti

Ölmeden anlamaz evlat babayı
Izah edemezsin onca çabayı
Bana zehir oldu şu kasım ayı
Terk edilmek benim canima yetti

Artık büyüdü ya n’etsin babayı
Her biri birine yakmış abayı
Kim düşünür artık bizim obayı
Terk edilmek benim canıma yetti

Neler çektiğini eller ne bilir
Sanma evlat koşup arkandan gelir
Baba ölse her şey süt liman olur
Terk edilmek benim canıma yetti

Sönmüş bir volkanım içim yanıyor
Belli etmesem de içim kanıyor
Konu komşu beni mutlu sanıyor
Terk edilmek benim canıma yetti

Sel geldi bulandı şu gölün suyu
Zamanla değişti herkesin huyu
Paçayı sıvadım görmeden çayı
Terk edilmek benim canıma yetti

Fevzi bakıyorum Bendini aştın
Her zaman hayaller peşinde koştun
Terk edilmek kader.Buna mı şaştın
Terk edilmek benim canıma yetti

Bu şiir toplam 546 kez okundu.
4.08.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı