Fevzi Saçlı

KADERİM

Ben koyduğumu alamam
El bir koyup üç aldım der
Eğer hayat buysa tamam
Tanrım bu ne biçim kader

Kimi doğuştan bey doğar
Kimi diğerini boğar
Benim başıma taş yağar
Tanrım bu ne biçim kader

Ektiğim güller soluyor
Altın alsam pul oluyor
Her gelen beni yoluyor
Tanrım bu ne biçim kader

Beni yerle yeksan eder
Meyve mevsiminde budar
Bırakmaz mezara kadar
Tanrım bu ne biçim kader

Ne attıysam karavana
Yüzüm gülmez rızktan yana
Oh dedirmez kana kana
Tanrım bu ne biçim kader

Varlıkta yokluk çektirir
Kibritsiz lamba yaktırır
İnsanı candan bıktırır
Tanrım bu ne biçim kader

Ben yağmur istesem eğer
Şakır şakır Dolu yağar
Ne yapsam el alem söğer
Tanrım bu ne biçim kader

Kavun eksem dolu vurur
Saklasam da görüverir
Kulun dayanmaz geberir
Tanrım bu ne biçim kader


Karpuz ektim dolu vurdu
İlaç önlemedi kurdu
İnişte arabam durdu
Tanrım bu ne biçim kader

Ben bilirim çektiğimi
Hep kuruttu ektiğimi
Kim çözecek bu düğümü
Tanrım bu ne biçim kader

Dururken fırtına çıkar
Ne yaptıysam onu yıkar
Buzluktaki kıyma kokar
Tanrım bu ne biçim kader

Zararları ödüyorum
Yine de hamd ediyorum
Ben kadere n’ediyorum
Tanrım bu ne biçim kader

Herkes kendinden umuyor
Ben umunca göz yumuyor
Bana bir şey de demiyor
Tanrım bu ne biçim kader

Hızır desem hınzır çıkar
Tümden düşlerimi yıkar
Çıkarı bitince bıkar
Tanrım bu ne biçim kader

Toy sürücü beni arar
Bulup çarpar verir zarar
Ondan yana olur karar
Tanrım bu ne biçim kader

Çaresi yoktur yaramın
Olmaz arayan soranım
Rampada tutmaz frenim
Tanrım bu ne biçim kader

Taş yağdırıyor başıma
Ağu katıyor aşıma
Hiç bakmaz gözüm yaşına
Tanrım bu ne biçim kader

Tuttuğum dallar kuruyor
El neden diye soruyor
Bu hayat beni yoruyor
Tanrım bu ne biçim kader

Fevzi herkese soruyor
Bir çıkış yolu arıyor
Sanki bu neye yarıyor
Tanrım bu ne biçim kader

Bu şiir toplam 535 kez okundu.
4.08.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı