Fevzi Saçlı

Y U N U S

Sanarsın doğuştan aşık
Saçları karmakarışık
Kendi kendiyle barışık
İşte yurttaş denen Yunus

Yüzüne bak kırış kırış
Sakalı olmuş bir karış
Cebinde yoktur bir kuruş
İşte yurttaş denen Yunus

Bir dirgenden farksız eller
Sopayı andırır kollar
Onu törpülemiş yıllar
İşte yurttaş denen Yunus

Benzer sıkılmış limona
Bu nasıl denir ki ona
Belli ki yaklaşmış sona
İşte yurttaş denen Yunus

Arap atı gibi karın
Azrail çekmiş ihbarın
Belki bu gün belki yarın
İşte yurttaş denen Yunus

Sanki oklava bacaklar
Bu açlıktan sanacaklar
Bir karış olmuş saçaklar
İşte yurttaş denen Yunus

Sanki doğduğuna pişman
Bunu belli eder her an
Bulunmaz derdine derman
İşte yurttaş denen Yunus

Onu gezerken bir görsen
Koşupta yanına varsan
Mutluluğu bilmez sorsan
İşte yurttaş denen Yunus

On lira bulsa coşuyor
Kendide buna şaşıyor
At yarışına koşuyor
İşte yurttaş denen Yunus

Gücü biraya yetiyor
Ve de şişeyi satıyor
Uyan dostum yol bitiyor
İşte yurttaş denen Yunus

Rakı içmek ister ama
Cepte metelik arama
Sanki kor basar yarama
İşte yurttaş denen Yunus

Her zaman sadık andına
Bir türlü sığmaz bendine
Zararı sade kendine
İşte yurttaş denen Yunus

Sakın benzeme dayına
Sonra gelirsin oyuna
İçki ve kumar neyine
İşte yurttaş denen Yunus

İlk öğretmen olan ana
Bilmem ne öğretti sana
Şanssızsın anadan yana
İşte yurttaş denenYunus

Ana hiç okul görmemiş
Baba da birşey vermemiş
O da kimseye sormamış
İşte yurttaş denen Yunus

İnanmayan gelip görsün
Merak ettiğini sorsun
Toplum biraz kafa yorsun
İşte yurttaş denen Yunus

Farkı yok ırmaksız gölden
Kurur birşey gelmez elden
Çevre cahil bilmez halden
İşte yurttaş denen Yunus

Fevzi üzülme boşuna
Hiç gitmese de hoşuna
Yunus yaklaşmış kışına
İşte yurttaş denen Yunus

Bu şiir toplam 616 kez okundu.
10.08.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı