Ergün ÖZTÜRK

YÜRÜYORUM

Yürüyorum
Başım ne dik
Ne yamaç yollar
Kalbim yorgun
Yenik sevişlerden
Ve sevilmeyişinden
Yürüyorum
Üstüne gecenin
Üstüne dikenin
Serden geçmiş
Serilmiş hayattan
Sere serpe
Uzak sarhoş geceden
Yürüyorum
Aşkın bacağını kırmaya
Kırık dökük sevdalara
Sahiplenerek duaları
Sessizce üstüne
Yürüyorum
Bir karınca bir arpa boyu
Tutunarak marazalı nöbetlere
Yutkunarak nikotini
Sana dair sensiz
Ümitleri beslemeye

Yürüyorum
Senden uzaklara
Gittiğimi bile bile
Pamuk ellerinden
Ellerimi kırdığını
Bilerek
Buz gecelere
Yürüyorum
Yürüyorum
Sevdana gömülmeye
Gönüllü vurulmaya
Ve kaçırdıkça
Yüreğini oklarımdan
Söndürdükçe
Gözünün her ferini
Her ferimden
Söndürdükçe
Şehir fenerlerini
Yakıyor
Pusulam sana doğru
Tüm yönlerine
Yürüyorum

Geçtikçe
Her şafak sökmeden
Düştükçe gururum
Ayakların altına
Sermek için her şeyi
Ve serilmeye
Kendimi sana sunuyorum
Sana sunmaya
Yürüyorum

Ergün Öztürk





(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiir toplam 549 kez okundu.
1.09.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı