KAMİL GEVREKÇİ

SENSİZ GÜNEŞ DOĞMUYOR

BUNUN İÇİNMİ VİRAN OLDU TAHTIMIZ,
GEÇEN BU ÖMRÜMDEN GÜNLER DOLMUYOR.
UMUDUMUZ YOK GÜLMEZ ARTIK BAHTIMIZ,
EY SEVDİĞİM SENSİZ GÜNEŞ DOĞMUYOR.

VARDIKİ ESKİ İSTANBUL IŞIKLARI,
ŞİMDİ GÜLMEZ OLDU ÇIKMAZ SOKAKLAR.
ALMIŞTIK SENİNLE YAKTIĞMIZ MUMLARI,
BİR DİVANE GİBİ SENİNLEYDİ AKŞAMLAR.

HAYAL ETMİŞTİK O GÜZEL GÜNLERİ,
SENİNLE UMMAN GİBİ SAVRULURKEN HAYATA.
GERİ GETİRMİŞTİK O KALPLERİ,
SENİNLE HAYATA TUTMAYA.

Bu şiir toplam 552 kez okundu.
1.09.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı