özgür yıldırım (sanatveben)

SENİ

Sevmeliyim SENİ
Hem de öyle yenisini bulana kadar değil
Ömür boyu hatta ömrün ötesine kadar
Ne yağarsa yağsın gönlüme
Taş, kum, yağmur, çamur, kar
Sevmeliyim SENİ
Ötesi yok işte o kadar

SENİ yazmalıyım her kitap köşesine
Beş harf iki hece
SENİ anlatmalıyım
SENİ yaşatmalıyım yüreğimin ve yerin en dibinden en üstüne
Ve her neresiyse SENİ bulmayı umduğum o yer
SENİ de alıp gitmeliyim koşar adım, coşar adım, kan ter

SENİ görmeliyim her daldığım rüyada
Gözlüklerimle ya da gözlüksüz
Karşıma çıksa da binlerce ayak, binlerce yüz
Kör olsa da gözlerim yüzde bin beş yüz
SENİ ruhumun içinde kılmalıyım ölümsüz

Başkaldırı romanlarında okumalıyım SENİ
İsyanın en çekilmezini, en gerçeğini
SENİ gördüğümde içimde zor tuttuğum haykırışlar gibi
Gözlerinde ayaklandırmalıyım
Kendimi ve SENİ de elbette
Ve bana iç çektiren her dertte
SENİ solumalıyım isyan isyan içime

Sevmeliyim SENİ
Her buğday tohumunda
SENİ dikmeliyim toprağa
Ve koskoca gençliği
SENİ ve sevgini alıp
Akıtmalıyım dağlardan gökyüzüne
Oradan da bembeyaz, ak pak bulutlara
SENİ anlatıp yağmalıyım tarlana
Yani yeşertmeliyim sevgini ve SENİ…

Bu şiir toplam 500 kez okundu.
29.01.2009 12:46:19

• Yorumlar
• Yorum Yaz