Muammer DEMİR
BİR YILAN YALANI
Usulca yanıma sokuldu yılan
Ve soğuk bir ürperti sardı benliğimi
Soğuğunda donakaldım, buz kestim
Daha göz göze gelmeden zehirlendim.
Tüm arzuları yaktı zehir
karıştık birbirimize
düşman görmüşçesine kıvranıyordu
kayıp gitti ellerim tüm kıvraklığında
her saniye yayılıyordu zehir
zehirlendikçe kıvrandık,kıvrandıkça zehirlendik
o gece yılanla birbirimizi, ölümüne zehirledik.
Zehir kokan boz yılanın kapkara gecesiydi
Ve atmak için boz elbiseyi,tam mevsimiydi
Başlayınca canlanmaya tüm hayvanat
geriye kalan sadece- boz bir elbiseydi.
Bu şiir toplam 463 kez okundu.
9.09.2008