hüseyin çetin

birtanem için yazıyorum

ben gündüzleri gün ışığında doğmadım
geceleri yıldızların parlaklığında doğmadım
gündüz gün ışığında seninle yandım
geceleri yıldızlarla değil seninle parladım

sevgiyi kapı kapı dolaşıp aramadım bir tek seni aradım severken aldatmadım

aldığım nefeste yaşamayı değil seni düşündüm

gözlerimi gece yarıları kapadığımda ölüme daldığımı değil seni düşündüm

hayatı unuttum ama ağlamayı unutamadım
gülmeyi unuttum ama acı çekmeyi unutamadım
geceyi unuttum ama karanlığı unutamadım
yıldızları unuttum ama yanlızlığı unutamadım
güneşi unuttum ama sensizliği unutamadım

nasıl yaşıya biliyormusun diye arayıp sordun mu
nefes alırken hiç geri verebiliyormusun diye arayıp sordun mu
geceleri sabahlara kadar hiç uyuya biliyormusun diye arayıp sordun mu
sıcak havada üşüyormusun diye arayıp sordun mu

ellerim ellerini arıyormu diye düşündün mü
kalbim kalbini arıyormu diye düşündün mü
yüreğim yüreğindeki sevgiyi arıyormu dye düşündün mü
benim kokum olmadan yaşıya bilirmi diye düşündün mü

gün bitmiyor gece olmuyor gece olsa bile ne fayda gündüz olmuyor
gözlerim kanlanmış belki ağlamaktan belki hüzünden
bu kalp atmıyor artık sen gittin kalbimde durdu
gözlerim bir zamanlar bir tek seni görüyordu şimdi kör oldu göremiyor

yeryüzü gökyüzü küstü ne gökyüzü bakıyor yüzüme ne yeryüzü bakıyor

güneş günümü aydınlatmıyor artık
sen gittin güneşsiz kaldım
sen gittin nefessiz kaldım

geceleri sokaklara çıkıyorum
sokaklambalarına soruyorum
benim güneşim dünyam yaşama sebebim geçtimi burdan diyorum
ne ay bir yol gösteriyor ne yıldızlar nede sokaklar

arıyorum seni sokaklarda caddeler de gözlüyorum acaba burdan çıkıp gelirmi

BANA SENİ ÇOK SEVİYORUM AŞKIM''dermi diye

karanlık çökmüş yolumu bulamıyorum
gözlerim ne bir cadde görüyor ne bir sokak
her yerde seni görüyorum san ki
ama ben yaklaşmak istedikçe
uzaklaşıyor hayalin oturup ağlıyorum

gökyüzüne bakıyorum ayda eskisi gibi geceyi aydınlatmıyor
yıldızlarda eskisi gibi parlamıyor artık onlarda parlaklığını yitirmiş
geceleri yıldızlara bakarken hep seni düşünürdüm çünkü
sen benim gecemin en güzel yıldızıydın

sen gittin yıdızlarda parlaklığını yitirdi

geceleri uykuya dalarken hep seni düşünüyorum rüyalarımda seni görüyorum
herşey çok güzel eski günlerdeki gibi uyanıyorum ağlıyorum çünkü sen yoksun

her telefonum çaldığında sen arıyorsun umuduyla bakıyorum
ama gene sen aramıyorsun
oturup bir sigara yakıyorum gözlerim dalıyor ağlıyorum

telefonuma mesaj geliyor kalbim durcak gibi atıyor
ama gelen mesej gene senden değil

ben hayatımda hiç alkol almadım
ama emin ol bir sarhoş nasıl ayakta duramaz sallanır
fazla içince çöker kalır bende öyle sarhoşum sanki

sen gittin bütün güllerim soldu
yeşilliklerim sarardı soldu
çayırlarım bataklık oldu
kırlarım taş oldu
cennetim cehennem oldu

bu hayatta hep bekledim aradığım insanı bulmak için o benim
ilk sevgilim
tek aşığım
tek bedenim olcak diye ve bu kalpteki
tek yürek
tek can sen oldun ve senden başkası olmadı olmayacak
seni unutarak değil hep severek yaşadım
bu hayat bana bir sen verdi
bu can senden kopmak istemiyorum
canından ayrılmak istemiyor
sevgilin seni ne gün ışığında beklemiyor
yıldızların parlaklığında da beklemiyorum
sevgilin ne gün ışığını ne yıldızları birtek seni bekliyor
yaşadığı hayatını yaşama sebebini bekliyor

HÜSEYİN ÇETİN''DEN

DENİZ ÇETİNKAYA''YA

BİRİCİK SEVDİĞİ AŞKINA

SENSİZLİK YAŞANIRMI ŞİMDİ SÖYLE BANA

hysn__06@hotmail.com

şiirlerime yorum yaparsanız sevinirim teşekkürler

Bu şiir toplam 443 kez okundu.
16.09.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı