kemal KEÇELİ

BEKLİYORUM SENİ BEN

Ben hala seni, dediğin yerde bekliyorum
Yolunda duran taş misali
Rüzgarın köpük köpük, kabarttığı sular
Dalgaların sert ve acımasız vurduğu kıyı
''Ahh'' şu yaz akşamlarının aşk kokan geceleri
Aklıma düştükce özlemini duyduğum
Sevgili;
Seni bekle dediğin yerde, bir taş misali bekleyeceğim.

Çiçeğinin kokusuna hasret kaldığım
Yalnız gecelerimin mehtabı
Yıldızların, ateş böceği ile uçuştuğu
Penceremden, içeri giren rüzgar,
Bekle;
Seni koklayacağım.
Saçlarını avuçlarıma aldığım
O bir tek telini sakladığım
Zamanı dövercesine yıprattığım ömür
Yıllardır;
Bekle dediğin yerde seni bekleyeceğim.

Ne yaptım sana ''Eyy'' gecenin ıssızlığı
Bu kadar duyulurken penceremden sessizliğin
Ben hayal kurmuşken, yatağımda yalnız
Suya hasret toprak misali
Ve de senin bir tek damlanı
Dudaklarımı ıslatıp, serinleteceğim
Gir rüyama gecenin düşü
Yavaş yavaş beni kurtar
Bu gecenin yalnızlığından.

Ya Güneşin doğuşu, nasıl beklememki?
Dünya gibi beklerim
Güneş olup doğmanı.
Bekle dediğin o yerde
Seni hala beklerim.

Bu şiir toplam 704 kez okundu.
28.09.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı