elif eyüboğlu

BİZ

Ya gittik, ya da kaldık
Hayattan bir geceliğine kaçmak mümkün olmadı,
Bir nefeslik bile durduramadık hiçbir olanı.
Bir kere bile bırakmadık aşkın elini,
Bırakıp da aynı yerde bulmak, hiç mümkün olmadı.
Bir yalnızlık uğruna, en iyilerimizi bile kaybettik.
Her oyunu denedik, her yenilgide biraz daha vazgeçildik.
Bize küsmüş mucizelerin yüzü,
Her gecenin hüznüne takılı kalmışız, güneşe geç kalmışız.
Bu hikâyeye verdiğimiz değerler, bize bu çıkmaz şehirde bir yol bulmaya yetmemiş.
Aslında neler olabilirmiş, bir daha denesek yürek kırmadan taşıyabilir miymişiz aşkı.
Bilmeye yetmemişiz.
Her heceyi umutsuzluğa düşürmüşüz.
Hiç kahraman olamamışız hiç masal olamamışız,
Hep suratsız bir gerçekmişiz.
Gerekli değil bu kırıklıklar,
Üstünü örtüp olmayanların gitsek ya uzağa, daha uzağa
Başka yerlerde yalnızlığımızdan çoğalamayacağımız kadar uzağa.

Bu şiir toplam 533 kez okundu.
28.09.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı