ahmet tulganer (alptolga)
Ne Olur Söyle
Sen gerçek aşkı ne bilirsin?
“Ben, aşkın kitabını yazdım” Diyorsun.
Sözüm ona, kaç aşk eskitmişsin.
Hiçte değil, kusura bakma,
Yaşadıkların ya aşk değil,
Ya da bana aşık değilsin.
Aşk bu kadar ucuz mu?
Aşkın bir haysiyeti,
Bir onuru yok mu?
Sen aşkı ne bilirsin.
Sen, hep beni öne sürüyorsun.
“Sana aşık olmaya hakkım yok,
Sen evlisin, yuva yıkamam” diyorsun.
Sana yık diyen mi var?
Zaten ortada yıkılacak yuva mı var?
Sen emin misin?
Önce karar ver.
Seviyor musun?
Aşık mısın gerçekten?
Bana acıma, düşünme ailemi.
Bırak akışına hayallerini.
Bırak aksın sevgiler.
Bırak gönüller ersin huzura.
Düşünme artık,
Kelepçe vurma gönlüne.
Kır gönlünün buzlarını,
Bir kerede mantık deme.
Şartları geçirme akıl süzgecinden.
İlla mecbur musun mantıklı olmaya?
Bir kere olsun aşkını,
Sevgini mecrasında,
Bırak, bırak artık.
Irmaklar gibi.
Belki buluşursun o zaman benimle,
Belki buluşurda ulaşırız denizlere.
Fakat yok işte, içinde yok senin,
Hayır!
Israr etme inanmıyorum.
Sevginde yalan, aşkında.
Zaten seviyorum dediğin de yok ya.
Benim kuruntum işte.
Dayanamıyorum artık.
Ya sevdiğini söyle,
Ya da gerçekleri itiraf et.
Tam demir leydi gibi davranıyorsun.
Duygusuz, soğuk, umarsız ve ruhsuz.
Ne olur, bana bakma sen,
Sana kızdığımdan böyle diyorum.
Sen duygusuz olamazsın,
Biliyorum sende seviyorsun.
Fakat, himayeci koruman engel oluyor.
Yüreğindekini dışa vurmaktan korkuyorsun.
İnanmıyorum,
İnanmak istemiyorum aksine,
Sen bu değilsin.
Ne olur göster artık.
Sevgini ilan et.
Haykır yüreğinin derinliklerinden,
Düşünme beni, düşünme artık.
Ne olur, seviyorum de artık…
Ahmet TULGANER
15-Temmuz-2007
02:35
Bu şiir toplam 622 kez okundu.
5.02.2009 15:40:08