Nurettin SEYİTSOYLU (bahcivan)

KARDELEN

KARDELENİM
Ayrılırken yanından
Ağlamak istemiştim arkandan
Sana hasret bu candan
Sen olmayınca ben nedeyim

Kaybolmuş tüm benliğim
Harap olmuştu tüm hayallerim
Beni ayakta tutan sendin bebeğim
Senden sonra ben nedeyim

Sen olmayınca bir gün yüzüm gülmedi
Sen olmayınca kederim çilem bitmedi
Sen olmayınca hasretin biran dinmedi
Senden sonra ben nedeyim

Biliyorum çare değil ağlamak
Ağlayıp sinemi dağlamak
Öyle zordur ki sensiz kalmak
Senden sonra ben nedeyim

Sensiz geçen çileli gecelerim
Odamda delice gezinirim
Adını dudaklarımla hecelerim
Sen sonra ben nedeyim
Elimde bana verdiğin hediyelerin
Onlara bakarak hüzünlenirim
Her zaman ki gibi dolar gözlerim
Senden sonra ben neylerim

Kaldığın odaya geçer beklerim
Belki kokun gelirde içime çekerim
Ordaymışsın gibi tebessüm ederim
Senden sonra ben nedeyim

Sabah yeni hayallerinle uyanırım
Yattığın yere son defa bakar duygulanırım
Maziyi hatırlar güzel yüzüne dalarım
Senden sonra ben nedeyim

Bulamayınca gerçek bedenini
Göremeyince orda bu gözler seni
O günümde bitiri yıkılmış bedenimi
Senden sonra ben nedeyim

Başlar yine güne perişan saatlerim
Her yerde seni düşünür umutlu hayallerim
Dönersin diye yolunu gözlerim
Sen olmayınca ben nedeyim.

NURETTİN SEYİTSOYLU

Bu şiir toplam 576 kez okundu.
6.02.2009 16:11:32

• Yorumlar
• Yorum Yaz