Güneş batmak üzere yine
odada loş bir aydınlık
bilmem her nedense
bu loş aydınlığ bir türlü sevemedim
geceyi sevdim, bir başka aşkla
bir başka sevdayla bağlandım gündüze
ama bu loş aydınlığı bir türlü sevemedim
sanki ruhum siindir altında ezilmiş gibi
bir can sıkıntısı veriyor bana
bu loş aydınlık;
dakikar bir asır gibi geçiyor,bu loş aydınlıkta
OZAN ATAOĞLU
Bu şiir toplam 821 kez okundu. 10.02.2009 22:37:45