Cuma Soylu

BABA YURDU

Bardaklı dedikleri köyüm üç dağın içi
Arasan bulunmaz orada canlı bir bekci
Harrnanlarda savurduk buğday, çeltiği
Viranye dönmuş o baba yurdu şimdi

Yolumu şaşırdım benmi bilmiyorum
Bakıyorum da komşuları görmüyrum
Neye uğradığımı bende bilmiyorum
Viranye dönmuş o baba yurdu şimdi

Çeşmeye dayanmış aşağıki dere
Eylant olmuş çöküyor nerden nereye
Asırlık ağaçlar devrilmiş kortede yere
Viranye dönmuş o baba yurdu şimdi

Cünütlerden aşağı o çayırın düzü
Dereye dönmüş bizim tarlanın yüzü
Kapanmış akmıyor çeşmenin gözü
Viranye dönmuş o baba yurdu şimdi

Bahçenın sırta sırasıra diziliydi armutlar
Anılar bir yana görünce tükendi umutlar
Başlarında binbir yuva dönerdi kuşlar
Viranye dönmuş o baba yurdu şimdi

Soylu evimi yapacağim tahtiğin karşıya
Başlıyacağım kepçey ile tıraktörle kazıya
Dereleri doldurup döndereceyim yazıya
Sen vatansın sen atamsın unutlmazsın
Baba yurdu

CUMA SOYLU /15/7/2005

Bu şiir toplam 622 kez okundu.
16.10.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı