özgür yıldırım (sanatveben)

BENİ YALNIZ BIRAKMA

Küçücük gözlerinle kocaman sevgiler verdin bana
Küçücük gözlerinden geçip âşık oldum ruhuna
Ama ben sana
Yaşatmak istediğim mutluluğu veremedim
Bir fırsatını bulup yüreğine giremedim

Ahlar vahlar arasında bakınırdım saçlarına
Acılar arasında dudaklarına
Yeni yeni kurmacalar yapardım aşk üzerine
Uzun bir mutluluğu düşlerdim ama
Dertler arasında da can çekişirdim

Saçlarının ortasına kondururdum ellerimi
Dokunduğumda sana
Elim kendiliğinden bulacaktı yerini
Bin bir gece masallar anlatacaktın bana
Ve alıp başımı omzuna
Ninniler söyleyerek uyutacaktın

Şimdiyse;
Uzun bir kışın ardından dağ eteklerinde kalan kar gibisin
Uyansam da uzun bir rüyadan yine gözlerimde var gibisin
Çekip gitmek en çok sana yakışmadı
Yalnızlık da bana
Yine de seni her andığımda
Yüreğime çöken ıpılık bir bahar gibisin

Şimdi uzaklarda bir ufuk sana bakınmaktayım
Ama yanı başımdasın farkındayım
Çünkü sen baharda çiçek açan
Kışın öylece çiçeksiz kalan dallar gibisin
Bırak yüreğim hiç olmazsa
Hayaline sevinsin
Çünkü sen gelmezsin
Gelmezsin asla
Her şeye rağmen seslenmekteyim sana
Nerdesin;
Bana bıraktığın bu yasla
Kaldım ortada
Ne olur beni yalnız bırakma…

Bu şiir toplam 522 kez okundu.
12.02.2009 21:50:43

• Yorumlar
• Yorum Yaz