reyhan cengiz

KALBİMDEKİ GÜLÜME..!

Yaşamıma birdenbire girdin,gecem gündüzüm,
Dilimde durmadan tekrarladığım hecem oldun!

Ne olur bu can seninle yaşayıp seninle ölsün,
Bırak ağlayan gözlerim, seninle gülsün,
Tenim,teninin ateşiyle yanıp sönsün!

Hadi uzanıp dokun,ellerime yüreğime,
Başka hayal düşmesin gözlerime,
Sitemler olmasın artık sözlerimde!

Aşkım ,sen hep benim ol,damarımdaki kan gibi yüreğime dol,
Umut ver,artık şu ölümü bekleyen çaresiz bedene,
Sensizlikten erken göçmesin öteye!

Bu candaki gönül köşkünde,salınıp gezen tek yar sen oldun,
Gizli bir ilkbahar gibi,içime doldun!

Aşkın, kalbimde açan
Güzel ,kırmızı bir güldü,
Dikenleri yüreğime batıyor.

Çıkarmak istedikçe yüreğim kanıyor,
Kan revan içindeyim bak ellerim titriyor,
Göz yaşım hep akıyor,hiç dinmiyor!

sevgiliye...!
22/6/2008 izmir

Bu şiir toplam 771 kez okundu.
17.10.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı