OZAN ATAOĞLU
EY gönül
EY gönül bahçemin gülü
sevdiremem elbet sana kendimi zorla
canın sağolsun
ben karşılığının olmayacağını bilmeme rağmen
canım gibi içimde taşıyarak sevdim seni
sana anlatamadım halimi
sana söyleyemedim içimdeki aşkını
bir anlatabilseydim
bir konuşabilseydik keşke
sana gözlerimle anlatabilseydim
aşkının beni ne hale getirdiğini
sen okuyabilseydin keşke gözlerimden
sana söyleyemediğim hislerimi
canın sağolsun
sana üzülmek değil gülmek yakışır
kaşlarını çatmak
gözlerine hiç yakışmıyor
o kömür gözlerine
sıcak bir tebessüm yakışır ancak
seni de anlıyorum suçlayamam ki seni
EY gözümün nuru sen gül
gülümseyen gözlerinle
tebessüm eden ay yüzünle
hayata hep gülümse
ben acıyı çekmekten
sana olan aşk ıstırabını çekmekten
asla pişman olmadım
ben seni severken hayatı sevdim
annemi babamı kardeşleri insanları sevdim
ben seni severken gülmeyi sevdim
doğan güneşe merhaba demeyi seninle sevdim
mehtabı seninle sevdim
akşam kızıllığını seninle sevdim
ben ülkemi senimle sevdim
ben yaşamayı seninle sevdim
sen sevmediysen de
canın sağolsun
asla bu aşk kıvılcımı
nefret ateşine dönüşmeyecek
sen üzülme
ne giden aylara üzülüyorum
ne de dökülen saçlarıma
uykusuz gecelerime üzülmedim asla
senin için akan gözyaşlarıma hiç üzülmedim ki
sitem duymuyorum
uğruna hayatımı feda edebileceğim sevgime
gururumu yok sayışıma
niye sitem duyayım ki
seni severken kendimi sevdim
yirmi yıllık ömrümün bir yılını
sana verdim
senin sevdana verdim
hiç pişman değilim
canın sağolsun
derslerde sınıfın sözde komedyenleri
türlü espirilerle sınıfı güldürürdü ya
ben de senin gülüşünü arka sıralardan
hayranlıkla seyrederdim
çölde kavrulan bir yuolcu
yağmur yağınca nasıl serinlerse
beni gülüşün öyle serinletiyordu
senin o gülüşlerin
o bakışların
bana bu huzuru
bu serinliği
bu sevinci yaşattığı için
sana teşekkür ederim
senin canın sağolsun
OZAN ATAOĞLU
Bu şiir toplam 841 kez okundu.
25.10.2008